I've had a number of requests for an itinerary. Our plans up to this point have been very flexible, but Jo and I have to be back before the 28th of Sept. I start work on this date and Jo flies out that evening to the UK.
We are currently in Nairobi, staying at jungle junction, waiting for the valve clearances on my bike engine to be adjusted - this should be done by the end of the day.
We plan to cut east to Mombassa and then south to Shimoni, Dar and then spend a few days in Zanzibar. We will then continue along the coastline and cross the Rovuma river, from Tanzania into N.Mozambique. The ferry that crosses the Rovuma sank some time back, but the locals are well skilled in 'making a plan' to get vehicles across. We spoke to some travellers yesterday who made the crossing recently. The locals put 3 med sized fishing boats together, built some ramps for the vehicle to ride onto the boats and the crossing was seemless.
I plan on riding back to Durban through SD where I will visit my folks - dates are not certain.
Friday, August 28, 2009
Episode 3: Terug na Nairobi
OK, ek probeer regtig om julle op datum te bring... Hoop julle lees steeds! (Ek breek dit gelukkig mooi op vir die wat stadig lees, so Hennie jy kan ook volg :) )
Vanaf Ethiopie suid le die bandits en wille pad natuurlik weer voor... En, soos ek gese het, heng!, Noord Kenya is nie vir sussies nie! Ons het my ouers in Addis gegroet en met die bikes gediens was ons slaggereed vir die uitmergelende 5 dae rit wat voorgele het na Nairobi toe!
The journey gives meaning to the destination. -Ken Duncun-
Die eerste 2 dae in Ethiopie was fine... Die pad was goed en teen hierdie tyd is ons wel-geoefen om te koes vir mense wat nie kyk nie, donkies, perdekarre, klein indiese Bajaj motorfietsies, honde, kamele, kinders wat ons met klippe gooi, bokke en wat ookal nog ons kant toe mag kom. Ethiopie se paaie is waar alles gebeur, hoor!!
Die grenspos was ook peanuts en toe was dit weer tyd vir die groot manne toets - die ware dirtbike rider gaan nou geskei word van die wat letterlik in die stof gaan byt!
As 'n alternatiewe roete het ons toe meer oos getoer, 'n roete wat blykbaar meer sanderig is met minder sinkplaat. Ook 'n roete wat die voertrokke klaarblyklik aanpak. Wel, dalk sou dit beter gewees het as ons wel by hierdie roete kon gehou het... Pas oor die grens en ons ry verkeerd. Die GPS stuur ons toe amper Somalie toe voordat ons dit agterkom aan die einde van die dag! Ja, julle kan gelukkig wees dat julle nie al julle spaargeld hoef optegeoffer het om my en Stav se ransom vir die Somaliese pirates te betaal nie!! (Want een ding is seker, ou JZ sou dit verseker nie gedoen het nie!)
So, ipv 'n 'sanderige' pad slaan ons toe woestyn stof!! Ek het nog nooit so iet teegekom nie!! Die fietse sak skoon weg en ons moes 'n hele paar keer die ysterperde deurstoot! Van voertrokke was daar ook geen sig nie - ons het heeldag nie 'n enkele voertuig op die pad gekry nie! Eintlik was dit ongelooflik!! Jy, jou bike, jou boesem pel en stof!!
Hier is dit dan ook werklik die eerste keer waar ek gevoel het dat my ysterperd effe onbeheerbaar raak - die wille ding het my 4 keer soos 'n vrot vel laat trek!! Kyk, ek is 'n swemmer, maar stofduik is 'n ander tipe skill! (Die foto is na 'n groot duikslag met rooi stof orals!!) Ek kan ook nou se dat die bike 'n ware enduro bike is wat hier en daar deur goeie ou cable ties bymekaar gehou word...
There is more to life than increasing its speed. -Mahatma Gandi-
Ons het nie minder as 3 dae langs die Somaliese grens afgery nie. Die 2 nagte was beide bushcamps in die middel van nerens met amper te min water vir drink. Vuilslaap het 'n ander betekenis gekry! Maar, tenspyte van al die harde bene wat ons gekou het, is ons veilig daar deur met semi-heel bikes en was dit niks minder as ongelooflik nie!! 'n Onvergeetlike ervaring en herinnering en toets van karakter!
Dit bring ons dan tot by Nairobi, wat sowat 4 dae gelede is. En ons is nogsteeds hier. Ons bly by 'n overland kamp waar 'n duitser om goed ingerig het om gebroke ysterperde soos ons sin te ontvang... Ons wag steeds vir Stav se BMTrouble You om ontslaan te word uit die hospitaal voor ons die tropiese ooskus pak! (Ek wil ook net se dat ons nogal baie leer van ons rygoed - ek dink nie meer 'n tapid is 'n zef, greasy, parrow-arrow china met dropped suspension en blou ligte onder sy ryding met die spinners op in die kaap of vir die selfde geld in Voortrekkerweg, pta, nie. Die goed is alles deel van enjins...)
Nou ja, vriende, laat ek groet. Hoop dit gaan goed en mis julle klomp ook so tussen deur die avonture.
Jo(wyk)
Vanaf Ethiopie suid le die bandits en wille pad natuurlik weer voor... En, soos ek gese het, heng!, Noord Kenya is nie vir sussies nie! Ons het my ouers in Addis gegroet en met die bikes gediens was ons slaggereed vir die uitmergelende 5 dae rit wat voorgele het na Nairobi toe!
The journey gives meaning to the destination. -Ken Duncun-
Die eerste 2 dae in Ethiopie was fine... Die pad was goed en teen hierdie tyd is ons wel-geoefen om te koes vir mense wat nie kyk nie, donkies, perdekarre, klein indiese Bajaj motorfietsies, honde, kamele, kinders wat ons met klippe gooi, bokke en wat ookal nog ons kant toe mag kom. Ethiopie se paaie is waar alles gebeur, hoor!!
Die grenspos was ook peanuts en toe was dit weer tyd vir die groot manne toets - die ware dirtbike rider gaan nou geskei word van die wat letterlik in die stof gaan byt!
As 'n alternatiewe roete het ons toe meer oos getoer, 'n roete wat blykbaar meer sanderig is met minder sinkplaat. Ook 'n roete wat die voertrokke klaarblyklik aanpak. Wel, dalk sou dit beter gewees het as ons wel by hierdie roete kon gehou het... Pas oor die grens en ons ry verkeerd. Die GPS stuur ons toe amper Somalie toe voordat ons dit agterkom aan die einde van die dag! Ja, julle kan gelukkig wees dat julle nie al julle spaargeld hoef optegeoffer het om my en Stav se ransom vir die Somaliese pirates te betaal nie!! (Want een ding is seker, ou JZ sou dit verseker nie gedoen het nie!)
So, ipv 'n 'sanderige' pad slaan ons toe woestyn stof!! Ek het nog nooit so iet teegekom nie!! Die fietse sak skoon weg en ons moes 'n hele paar keer die ysterperde deurstoot! Van voertrokke was daar ook geen sig nie - ons het heeldag nie 'n enkele voertuig op die pad gekry nie! Eintlik was dit ongelooflik!! Jy, jou bike, jou boesem pel en stof!!
Hier is dit dan ook werklik die eerste keer waar ek gevoel het dat my ysterperd effe onbeheerbaar raak - die wille ding het my 4 keer soos 'n vrot vel laat trek!! Kyk, ek is 'n swemmer, maar stofduik is 'n ander tipe skill! (Die foto is na 'n groot duikslag met rooi stof orals!!) Ek kan ook nou se dat die bike 'n ware enduro bike is wat hier en daar deur goeie ou cable ties bymekaar gehou word...
There is more to life than increasing its speed. -Mahatma Gandi-
Ons het nie minder as 3 dae langs die Somaliese grens afgery nie. Die 2 nagte was beide bushcamps in die middel van nerens met amper te min water vir drink. Vuilslaap het 'n ander betekenis gekry! Maar, tenspyte van al die harde bene wat ons gekou het, is ons veilig daar deur met semi-heel bikes en was dit niks minder as ongelooflik nie!! 'n Onvergeetlike ervaring en herinnering en toets van karakter!
Dit bring ons dan tot by Nairobi, wat sowat 4 dae gelede is. En ons is nogsteeds hier. Ons bly by 'n overland kamp waar 'n duitser om goed ingerig het om gebroke ysterperde soos ons sin te ontvang... Ons wag steeds vir Stav se BMTrouble You om ontslaan te word uit die hospitaal voor ons die tropiese ooskus pak! (Ek wil ook net se dat ons nogal baie leer van ons rygoed - ek dink nie meer 'n tapid is 'n zef, greasy, parrow-arrow china met dropped suspension en blou ligte onder sy ryding met die spinners op in die kaap of vir die selfde geld in Voortrekkerweg, pta, nie. Die goed is alles deel van enjins...)
Nou ja, vriende, laat ek groet. Hoop dit gaan goed en mis julle klomp ook so tussen deur die avonture.
Jo(wyk)
Wednesday, August 26, 2009
Episode 2: Ethiopie
Wat kan ek se… Hierdie land was verseker nog die hoogtepunt van ons trip! Dis heeltemal ‘n ander Afrika. ‘n Kultuur en mensdom op sy eie met baie geskiedenis, interessante etniese groepe en ‘n landskap wat elke avontuurlustige ysterperd ruiter van droom!!
The man who has no imagination has no wings. -Muhammad Ali-
Ethiopie is verseker nie die land van droogte wat jy dalk ingedagte het nie. Eerder een van reen en berge en enjera!!
Eers het ons ‘n week vir vriende van Global challenge in die suide van Ethiopie gejoin vir ‘n uitreik in Jinka. Dis in die lower Omo valley en het van die mees interessante tribes in Afrika. Mense wat hulle lippe sny om borde in te sit en kaal oor beeste spring as deel van huwelik seremonies! Elk geval, dit was so lekker om die groep van 5 hier te join en net goeie fellowship te he en vriende te maak! Die Afrika challenge groep toer al die hele jaar met local transport deur Afrika en was reeds in wes Afrika. Hardcore, ek se julle!!! Hierdie mense is hardcore en heavy cool!!
Ethiopie was dan ook die 1e plek waar ons ander ware ysterperd soldate ontmoet het!! Martin is seker nou my grootste hero!! Hy toer al vir 6 jaar op sy Africa Twin (blykbaar die fiets om te he) om die wereld! In Nairobi, by 'n biking packpackers het ons op hierdie foto van hom afgekom... Ek kan net se dat ek hierdie legende ontmoet het en dat hy vir my biking raad gegee het... :)
Van hier is ons na Addis Ababa om met ons Noordelik Historical lope van 2 weke te begin. En vanaf Addis is dit net berge!! Addis self is soos die 2de hoogste groot stad in die wereld of iets en is 2500m bo seespiel (ek moet wel nog hierdie feit google, maar die mense claim dit!).
Dis dan waar ons die wereld van oerkastele, konings, monarchie en die koptiese kerk binnegegaan het! Ethiopie het van die oudste Christen geskiedenis in die wereld en die mense is baie gelowig en committed. Dit was iets om te beleef!
The most beautiful thing we can experience is the mysterious. -Albert Einstein-
Ek en Stav is toe deur nog ‘n mannetoets in die Simien gebergtes. In die piek van hul reenseisoen is die twee van ons met ons scout met sy AK47 met die bikes die berge in! Hier het 3 dae se uber harde stapwerk teen 4000m bo seespieel vir ons voorgele! Dit was hard, maar elke uitsig het dit die moeite werd gemaak!! Dis net so ongelooflik mooi daar! Ons was ook gelukkig om van hul skaarste inheemse gediertes hier teetekom – wow, dit was spesiaal!
Lalibela was nog ‘n hoogtepunt!!! 1100 jaar oue kerke uit soliede rots gegiet!! Die koning van die tyd wou ‘n 2de Jerusalem bou! Dit was ongelooflik om te beleef en die kerke word steeds deur die mense daar gebruik om by te aanbid!
Laastens was ons gelukkig genoeg om my ouers vir so 4 dae in Addis te kon ontmoet na die lope. Sjoe, dit was so lekker om hulle te kon sien en die stories te kon deel!! Hier is die fietse ook dan vir oulaas gediens voor die lang pad terug na Nairobi…
Episode 3: Die lang pad terug na Nairobi…. (ek gaan julle maar so effe dan in suspense hou vir die ons 2de tog deur Noord Kenya…)
The man who has no imagination has no wings. -Muhammad Ali-
Ethiopie is verseker nie die land van droogte wat jy dalk ingedagte het nie. Eerder een van reen en berge en enjera!!
Eers het ons ‘n week vir vriende van Global challenge in die suide van Ethiopie gejoin vir ‘n uitreik in Jinka. Dis in die lower Omo valley en het van die mees interessante tribes in Afrika. Mense wat hulle lippe sny om borde in te sit en kaal oor beeste spring as deel van huwelik seremonies! Elk geval, dit was so lekker om die groep van 5 hier te join en net goeie fellowship te he en vriende te maak! Die Afrika challenge groep toer al die hele jaar met local transport deur Afrika en was reeds in wes Afrika. Hardcore, ek se julle!!! Hierdie mense is hardcore en heavy cool!!
Ethiopie was dan ook die 1e plek waar ons ander ware ysterperd soldate ontmoet het!! Martin is seker nou my grootste hero!! Hy toer al vir 6 jaar op sy Africa Twin (blykbaar die fiets om te he) om die wereld! In Nairobi, by 'n biking packpackers het ons op hierdie foto van hom afgekom... Ek kan net se dat ek hierdie legende ontmoet het en dat hy vir my biking raad gegee het... :)
Van hier is ons na Addis Ababa om met ons Noordelik Historical lope van 2 weke te begin. En vanaf Addis is dit net berge!! Addis self is soos die 2de hoogste groot stad in die wereld of iets en is 2500m bo seespiel (ek moet wel nog hierdie feit google, maar die mense claim dit!).
Dis dan waar ons die wereld van oerkastele, konings, monarchie en die koptiese kerk binnegegaan het! Ethiopie het van die oudste Christen geskiedenis in die wereld en die mense is baie gelowig en committed. Dit was iets om te beleef!
The most beautiful thing we can experience is the mysterious. -Albert Einstein-
Ek en Stav is toe deur nog ‘n mannetoets in die Simien gebergtes. In die piek van hul reenseisoen is die twee van ons met ons scout met sy AK47 met die bikes die berge in! Hier het 3 dae se uber harde stapwerk teen 4000m bo seespieel vir ons voorgele! Dit was hard, maar elke uitsig het dit die moeite werd gemaak!! Dis net so ongelooflik mooi daar! Ons was ook gelukkig om van hul skaarste inheemse gediertes hier teetekom – wow, dit was spesiaal!
Lalibela was nog ‘n hoogtepunt!!! 1100 jaar oue kerke uit soliede rots gegiet!! Die koning van die tyd wou ‘n 2de Jerusalem bou! Dit was ongelooflik om te beleef en die kerke word steeds deur die mense daar gebruik om by te aanbid!
Laastens was ons gelukkig genoeg om my ouers vir so 4 dae in Addis te kon ontmoet na die lope. Sjoe, dit was so lekker om hulle te kon sien en die stories te kon deel!! Hier is die fietse ook dan vir oulaas gediens voor die lang pad terug na Nairobi…
Episode 3: Die lang pad terug na Nairobi…. (ek gaan julle maar so effe dan in suspense hou vir die ons 2de tog deur Noord Kenya…)
Entebbe, Uganda -> N.Kenya -> Ethiopia -> N.Kenya -> Nairobi
Wow! It is strange to have decent internet access again. I’ve just managed to login to our blog page successfully for the first time since the last posting.
Telecommunications in Ethiopia was absolutely frustrating – one would consider the sending of an sms successfully from a roaming cell number to be nothing short of a miracle - no kidding! Internet access was limited to dial up. We ended up buying a local sim card in order to keep family in the loop with our progress. We are in the buzzing city of Nairobi, over a month after our last posting – it’s great to be back where there is running water, flush toilets, warm showers and an uninterrupted electricity supply.
I won’t be able to summarise all of the highlights and lowlights of the last month but I hope that I will be able to give a blended summary of the two.
Let me begin by saying that the journey through N.Kenya to Ethiopia was tough. The rumors of Cattle Rustlers as well as Bandits were slightly unsettling. The environment was also harsh, hot, desert dry and the gravel roads were extreme. The one section of the road was intensely corrugated for a continuous stretch of over 100km, any bolt that was loose on the bike was loosened and the whole tail light of my bike fell off. Fortunately the nuts and bolts were not lost and the repair was easy. The harsh road also provided us with our first opportunity to do a tube change on my back wheel – good times!
This was not the first of our tube issues, between Jo and myself we have now done 5 replacements – we now have our tire repair process down to a T. Although the ride through the north was harsh, the scenery was stunning.
We had made contact with a group of young South African’s doing Global Challenge (a year of missions in Africa, moving south from Egypt to South Africa). We weren’t quite sure where we’d meet with them as they were on a pilot mission with no cemented plans. Initially we were to join them in Sudan. That fell through and it worked out that we would meet them in Jinka, Ethiopia, on our way to the North. The scope of their mission in Jinka was unknown to them and us, until we arrived there. We met with the local missionary who is from one of the tribes. Basically there is an issue in 3 of the tribes where children are deemed ‘mingy’ if their top two fronts teethe appear before the bottom two. In these 3 tribes it is a serious curse and the child is killed, so as to remove the curse - they have recently started a children’s orphanage to rescue these children. The bigger vision is to reach his tribe with the Gospel. Once he has sorted out the orphanage then he will be able to devote more time to evangelism. We got stuck in and started helping renovate the buildings that the orphanage was to move to at the end of this month. We had a really blessed time, working with the Challenge group –
From Jinka, we went to Addis Ababa, not much to see but did manage to experienced some their local tunes (sing and vibrant dance) as well as their spicy food – which always includes their Njera which I would describe as a fermented pancake – definitely palatable.
We then did the historical loop in the Eth highlands. The whole loop took about 2 weeks and was definitely a highlight from both a tourist and a riding point of view – riding the roads with bikes was absolutely phenomenal. Most of the road was not straight and the route of over 2000 km was packed with long stretches of mountain passes which snaked through the highlands, requiring the bike to lean significantly to one side or the other with most stunning views.
We managed to see the Blue Nile falls, visit the 6 ancient Castles in Gondor, the Obleisks in Axum as well as the famous Rock Hewn Churches in Lalibella…all very interesting and I hope to share those experiences in detail when i return to SA. Having completed the historic loop, we spent some time with Jo's folks in Sendafa, a town just outside of Addis Ababa. It was fantastic to catch up with them and find out more about the childrens work they are involved in.
From Sendafa we missioned down to nairobi. Although the total trip was less than 2000km, it took us 6 days of intense riding. We returned via a different N.Kenya road. We hoped that it would be more bike friendly, that is less wear and tear. This may have been so, but it was much more effort for the rider. On two of the days we rode for 12 hours with a break here and there! On both days we didn't make our destinations (this was a blessing in disguise as the destinations we had made were dodgy towns), and so we bush camped. On both occations we rode our bikes a few 100m off of the rode and pitched tent. They turned out to be fantastic settings with a bright canopy of stars overhead.
Telecommunications in Ethiopia was absolutely frustrating – one would consider the sending of an sms successfully from a roaming cell number to be nothing short of a miracle - no kidding! Internet access was limited to dial up. We ended up buying a local sim card in order to keep family in the loop with our progress. We are in the buzzing city of Nairobi, over a month after our last posting – it’s great to be back where there is running water, flush toilets, warm showers and an uninterrupted electricity supply.
I won’t be able to summarise all of the highlights and lowlights of the last month but I hope that I will be able to give a blended summary of the two.
Let me begin by saying that the journey through N.Kenya to Ethiopia was tough. The rumors of Cattle Rustlers as well as Bandits were slightly unsettling. The environment was also harsh, hot, desert dry and the gravel roads were extreme. The one section of the road was intensely corrugated for a continuous stretch of over 100km, any bolt that was loose on the bike was loosened and the whole tail light of my bike fell off. Fortunately the nuts and bolts were not lost and the repair was easy. The harsh road also provided us with our first opportunity to do a tube change on my back wheel – good times!
This was not the first of our tube issues, between Jo and myself we have now done 5 replacements – we now have our tire repair process down to a T. Although the ride through the north was harsh, the scenery was stunning.
We had made contact with a group of young South African’s doing Global Challenge (a year of missions in Africa, moving south from Egypt to South Africa). We weren’t quite sure where we’d meet with them as they were on a pilot mission with no cemented plans. Initially we were to join them in Sudan. That fell through and it worked out that we would meet them in Jinka, Ethiopia, on our way to the North. The scope of their mission in Jinka was unknown to them and us, until we arrived there. We met with the local missionary who is from one of the tribes. Basically there is an issue in 3 of the tribes where children are deemed ‘mingy’ if their top two fronts teethe appear before the bottom two. In these 3 tribes it is a serious curse and the child is killed, so as to remove the curse - they have recently started a children’s orphanage to rescue these children. The bigger vision is to reach his tribe with the Gospel. Once he has sorted out the orphanage then he will be able to devote more time to evangelism. We got stuck in and started helping renovate the buildings that the orphanage was to move to at the end of this month. We had a really blessed time, working with the Challenge group –
From Jinka, we went to Addis Ababa, not much to see but did manage to experienced some their local tunes (sing and vibrant dance) as well as their spicy food – which always includes their Njera which I would describe as a fermented pancake – definitely palatable.
We then did the historical loop in the Eth highlands. The whole loop took about 2 weeks and was definitely a highlight from both a tourist and a riding point of view – riding the roads with bikes was absolutely phenomenal. Most of the road was not straight and the route of over 2000 km was packed with long stretches of mountain passes which snaked through the highlands, requiring the bike to lean significantly to one side or the other with most stunning views.
We managed to see the Blue Nile falls, visit the 6 ancient Castles in Gondor, the Obleisks in Axum as well as the famous Rock Hewn Churches in Lalibella…all very interesting and I hope to share those experiences in detail when i return to SA. Having completed the historic loop, we spent some time with Jo's folks in Sendafa, a town just outside of Addis Ababa. It was fantastic to catch up with them and find out more about the childrens work they are involved in.
From Sendafa we missioned down to nairobi. Although the total trip was less than 2000km, it took us 6 days of intense riding. We returned via a different N.Kenya road. We hoped that it would be more bike friendly, that is less wear and tear. This may have been so, but it was much more effort for the rider. On two of the days we rode for 12 hours with a break here and there! On both days we didn't make our destinations (this was a blessing in disguise as the destinations we had made were dodgy towns), and so we bush camped. On both occations we rode our bikes a few 100m off of the rode and pitched tent. They turned out to be fantastic settings with a bright canopy of stars overhead.
Die verlore 6 weke - Ethiopie toe en terug!
Almal!
Sjoe, lyk my ons is ook nie so goed met die blog ding soos ons aanvanklik gedink het nie. Nee regtig, ons het probeer, maar party gedeeltes van Afrika is nog donker wat kommunikasie betref!!
Elk geval, julle sal bly wees (die wat omgee, natuurlik) om te hoor dat alles nog goed gaan. Ons lewe, het min beserings, en die bikes se wiele rol ook nog. Die twee ysterperde het ‘n paar skete, maar as ons hulle nie verder verrinneweer nie behoort ons hulle tot by die huis te kan kry, but let me not count my chickens yet!
Tans is ons in Nairobi en het julle ongelukkig ‘n ongelooflike 5 weke van ons trip in Ethiopie misgeloop. Ek weet as te ware nie eers waar om te begin vertel nie. Daar het net te veel al gebeur!! Ons ervarings was regtig ryk gewees en ons prys die Here daarvoor! Hopelik sal ons van nou af vorentoe by internet kan uitkom, so hoop om julle ten minste soortvan op hoogte te bring. So, sien hierdie as fase een van die verlore trip, soos 7de laan net meer spannend, gaan ek met julle gevoelens tooi deur julle in die lug agter te laat tot en met die opvolg
Maar eers, ‘n volledige status update tot en met Nairobi, Kenya:
-Valle = 6 elk! (Blykbaar het ek en Stav nog nie Afrika se sand kon tem nie. Noord Kenya he tons letterlik neergesit! Daar is die sand stof en raak ons ysterperde soos wille bulle wat alles in hul vermoens doen om die ruiters in die stof te laat byt!)
-Punctures: 5 tussen die twee van ons
- Totale Km afgele = +/- 13 000 kms (Offroad = +/- 6 500 kms – helfte, kan julle glo!?)
- Tyd spandeer op die ysterperde = vrek, hierdie is nou moeilik want ons het nie regtig boek gehou nie (ek weet; swak styl Aktuaris!), maar ek kan wel getuig van ilte (spelling??) op my boude as bewys van menigde ure!
- Tyd spandeer by grensposte = 22 uur
- Siektes en kwale = hier en daar ‘n kneusplek of ‘n enjera (Ethiopiese brood) hardlywigheid, maar niks waarvoor die dokter benodig word nie.
- Huidige posisie: Nairobi, hoofstad van Kenya (26 August)
- Volgende bestemming: Mombasa, kom nou kuslangs terug huis toe! Kan nie glo dis al sulke tyd nie – nog net ‘n maand oor!
Episode 1: Uganda tot by Ethiopie
If you're going through hell, keep going. -Winston Churchill-
Ek dink ek het nog laas almal die skruk op die lyf gejaag met stories van die ‘naughty natives’ en die slegte paaie in Noord Kenya. Ek wil net se dat geen van daardie stories oordrewe was nie! In plaas van die slogan “Afrika is nie vir sussies nie”, gaan ek se “Noord Kenya is nie vir sussies nie!”
Dis baie droog en die mense baklei. Hulle is nie vriendelik nie, hoor! Beide ek en Duane moes maar koes vir ‘n paar groot klippe wat ons rigting geslinger is en mense dreig jou selfs met hulle spiese wat hulle in die lug steek… Die pad is ook hard, kliphard!! Dis ook dan op hierdie pad wat 2 uit 3 motorfietsryers dan ook hulle agter shocks se seels blaas ens ens! Die terrein lyk soos die van Mars en die pad is sinkplaat van die duiwel homself (jammer as hierdie bietjie kras vir party mense gestel is, maar dis regtig wat ek gevoel het). OK, ek dink dis grafies genoeg…
Duane se panniers (dis nou die goed aan die kant van die bikes wat ons besittings huisves, dames) het sy chasis (die raamwerk, dames) stukkend geruk, sy taillight het afgeskuk en sy voorlig is ontwortel! So die BMW was ‘n gebroke soldaat! Die Kawa met die sagte sake het gehou. 1 – 0 vir die Kawa!
Elk geval, toe moes die manne maar swys in die middle van nerens. Dit was ‘n belewenis! Gelukkig het ons ‘n kontak (ongelooflike Anglikaanse priester en sy vrou) hier in die middel van nerens gehad! Net daar los ons toe sowat 30kg se goed om die bikes se werk ligter te maak. As jy gedink het jy kan lig pak, dink weer, want op so trip raak minimaal die antwoord! Met my 2 hemde en 4 onderbroeke kom ek al 6 weke!
(Ons het die ekstra begasie nou weer in Nairobi opgetel.)
So het ons dan moeg in Ethiopie aangekom…
Sjoe, lyk my ons is ook nie so goed met die blog ding soos ons aanvanklik gedink het nie. Nee regtig, ons het probeer, maar party gedeeltes van Afrika is nog donker wat kommunikasie betref!!
Elk geval, julle sal bly wees (die wat omgee, natuurlik) om te hoor dat alles nog goed gaan. Ons lewe, het min beserings, en die bikes se wiele rol ook nog. Die twee ysterperde het ‘n paar skete, maar as ons hulle nie verder verrinneweer nie behoort ons hulle tot by die huis te kan kry, but let me not count my chickens yet!
Tans is ons in Nairobi en het julle ongelukkig ‘n ongelooflike 5 weke van ons trip in Ethiopie misgeloop. Ek weet as te ware nie eers waar om te begin vertel nie. Daar het net te veel al gebeur!! Ons ervarings was regtig ryk gewees en ons prys die Here daarvoor! Hopelik sal ons van nou af vorentoe by internet kan uitkom, so hoop om julle ten minste soortvan op hoogte te bring. So, sien hierdie as fase een van die verlore trip, soos 7de laan net meer spannend, gaan ek met julle gevoelens tooi deur julle in die lug agter te laat tot en met die opvolg
Maar eers, ‘n volledige status update tot en met Nairobi, Kenya:
-Valle = 6 elk! (Blykbaar het ek en Stav nog nie Afrika se sand kon tem nie. Noord Kenya he tons letterlik neergesit! Daar is die sand stof en raak ons ysterperde soos wille bulle wat alles in hul vermoens doen om die ruiters in die stof te laat byt!)
-Punctures: 5 tussen die twee van ons
- Totale Km afgele = +/- 13 000 kms (Offroad = +/- 6 500 kms – helfte, kan julle glo!?)
- Tyd spandeer op die ysterperde = vrek, hierdie is nou moeilik want ons het nie regtig boek gehou nie (ek weet; swak styl Aktuaris!), maar ek kan wel getuig van ilte (spelling??) op my boude as bewys van menigde ure!
- Tyd spandeer by grensposte = 22 uur
- Siektes en kwale = hier en daar ‘n kneusplek of ‘n enjera (Ethiopiese brood) hardlywigheid, maar niks waarvoor die dokter benodig word nie.
- Huidige posisie: Nairobi, hoofstad van Kenya (26 August)
- Volgende bestemming: Mombasa, kom nou kuslangs terug huis toe! Kan nie glo dis al sulke tyd nie – nog net ‘n maand oor!
Episode 1: Uganda tot by Ethiopie
If you're going through hell, keep going. -Winston Churchill-
Ek dink ek het nog laas almal die skruk op die lyf gejaag met stories van die ‘naughty natives’ en die slegte paaie in Noord Kenya. Ek wil net se dat geen van daardie stories oordrewe was nie! In plaas van die slogan “Afrika is nie vir sussies nie”, gaan ek se “Noord Kenya is nie vir sussies nie!”
Dis baie droog en die mense baklei. Hulle is nie vriendelik nie, hoor! Beide ek en Duane moes maar koes vir ‘n paar groot klippe wat ons rigting geslinger is en mense dreig jou selfs met hulle spiese wat hulle in die lug steek… Die pad is ook hard, kliphard!! Dis ook dan op hierdie pad wat 2 uit 3 motorfietsryers dan ook hulle agter shocks se seels blaas ens ens! Die terrein lyk soos die van Mars en die pad is sinkplaat van die duiwel homself (jammer as hierdie bietjie kras vir party mense gestel is, maar dis regtig wat ek gevoel het). OK, ek dink dis grafies genoeg…
Duane se panniers (dis nou die goed aan die kant van die bikes wat ons besittings huisves, dames) het sy chasis (die raamwerk, dames) stukkend geruk, sy taillight het afgeskuk en sy voorlig is ontwortel! So die BMW was ‘n gebroke soldaat! Die Kawa met die sagte sake het gehou. 1 – 0 vir die Kawa!
Elk geval, toe moes die manne maar swys in die middle van nerens. Dit was ‘n belewenis! Gelukkig het ons ‘n kontak (ongelooflike Anglikaanse priester en sy vrou) hier in die middel van nerens gehad! Net daar los ons toe sowat 30kg se goed om die bikes se werk ligter te maak. As jy gedink het jy kan lig pak, dink weer, want op so trip raak minimaal die antwoord! Met my 2 hemde en 4 onderbroeke kom ek al 6 weke!
(Ons het die ekstra begasie nou weer in Nairobi opgetel.)
So het ons dan moeg in Ethiopie aangekom…
Subscribe to:
Posts (Atom)